Sunday, December 07, 2003

ای شب افسرده ی سیاه
پشت شیشه های منجمد پنجره آذر ماه!
دلتنگی ام گذشت از فصل فصل حوصله
صدایم کن!
با یک خبر ساده ی ساده
با یک امید
اگر چه کوچک و دور
مثل یک ستاره........
بی عشق ، بستری ام
حالم بد و خراب
چون آسمان سرد
با ابرهای پاره پاره....
ای شب پهناور مشکوک
عاشقم کن!
دوباره ،
دوباره
دوباره.........

ناهید کبیری

12:02 PM